Asanix 1 mg, 28 tabletek

Lek Asanix 1 mg w postaci tabletek zawiera substancję czynną rasagilinę i stosowany jest u dorosłych w leczeniu choroby Parkinsona.

Lek stosowany jest u dorosłych w leczeniu choroby Parkinsona. Można go podawać łącznie z lewodopą (innym lekiem stosowanym w leczeniu choroby Parkinsona) lub bez lewodopy. W chorobie Parkinsona dochodzi do utraty komórek, które produkują dopaminę w mózgu. Dopamina pełni w mózgu rolę neuroprzekaźnika mającego wpływ na kontrolę ruchu. Asanix powoduje zwiększenie i utrzymanie stężenia dopaminy w tych obszarach.

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty. Zalecana dawka leku Asanix to 1 tabletka 1 mg przyjmowana doustnie raz na dobę. Lek Asanix można przyjmować z posiłkiem lub niezależnie od posiłków.

Stosowanie leku Asanix u dzieci i młodzieży nie jest zasadne. W związku z tym, nie zaleca się stosowania leku Asanix w wieku poniżej 18 lat.

Nie stosować leku Asanix:

• jeśli pacjent ma uczulenie na rasagilinę lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku 

• jeśli u pacjenta występują ciężkie zaburzenia czynności wątroby.

Podczas stosowania leku Asanix nie wolno przyjmować jednocześnie następujących leków:

• inhibitorów monoaminooksydazy (MAO) (np. stosowanych w leczeniu depresji występującej w trakcie choroby Parkinsona lub w jakichkolwiek innych wskazaniach), włączając w to leki i zioła wydawane bez recepty, np. ziele dziurawca; 

• petydyny (silnego leku przeciwbólowego). Musi upłynąć co najmniej 14 dni między zaprzestaniem stosowania leku Asanix a rozpoczęciem stosowania leków z grupy inhibitorów MAO lub petydyny.

Przed rozpoczęciem stosowania Asanix należy omówić to z lekarzem:

• jeśli u pacjenta występują jakiekolwiek zaburzenia czynności wątroby; 

• pacjent powinien poinformować swojego lekarza o wszelkich niepokojących zmianach na skórze. 

Należy poinformować lekarza, jeśli pacjent lub jego bliscy zauważą u chorego nietypowe zachowania będące wynikiem nieodpartego impulsu, przymusu czy pragnienia wykonywania pewnych czynności, szkodliwych dla pacjenta lub innych osób. Takie zachowania zwane są zaburzeniami kontroli impulsów.

U pacjentów przyjmujących Asanix i (lub) inne leki stosowane w leczeniu choroby Parkinsona obserwowano takie zachowania jak: natręctwa, obsesyjne myśli, patologiczne uzależnienie od hazardu, niepohamowane wydawanie pieniędzy, impulsywne zachowania, nadmierny popęd seksualny lub nasilone myśli i odczucia seksualne. Lekarz może zdecydować o dostosowaniu dawki lub odstawieniu leku.

Lek Asanix może wywoływać senność oraz nagłe zasypianie podczas wykonywania codziennych czynności, szczególnie w przypadku jednoczesnego przyjmowania innych leków dopaminergicznych (stosowanych w leczeniu choroby Parkinsona). Szczegółowe informacje znajdują się w punkcie: Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn.

Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza przed zastosowaniem tego leku.

Jeśli pacjentka jest w ciąży, powinna unikać przyjmowania leku Asanix, ponieważ nie jest znane działanie leku Asanix na przebieg ciąży i nienarodzone dziecko.

Należy zasięgnąć porady lekarza przed rozpoczęciem prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn, ponieważ choroba Parkinsona i stosowanie leku Asanix mogą wpływać na zdolność wykonywania tych czynności. Lek Asanix może powodować zawroty głowy lub senność. Może również wywoływać epizody nagłego zasypiania. Działania te bywają bardziej nasilone w przypadku przyjmowania innych leków stosowanych w leczeniu objawów choroby Parkinsona lub innych leków wywołujących senność, lub jeśli pacjent spożywa alkohol w trakcie stosowania leku Asanix.

Pacjenci, u których wystąpiła senność i (lub) epizody nagłego zasypiania przed stosowaniem lub w trakcie przyjmowania leku Asanix, nie powinni prowadzić pojazdów ani obsługiwać maszyn.

Jeśli pacjentowi wydaje się, że przyjął więcej tabletek leku Asanix niż zalecono, powinien natychmiast zwrócić się do lekarza lub farmaceuty. Należy zabrać ze sobą pudełko tekturowe/blister leku Asanix, aby pokazać je lekarzowi lub farmaceucie. Do objawów zgłaszanych po przedawkowaniu leku Asanix należały: nieznacznie euforyczny nastrój (lekka postać manii), skrajnie wysokie ciśnienie krwi i zespół serotoninowy.

Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach stosowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje stosować. W szczególności należy powiedzieć lekarzowi, jeśli pacjent przyjmuje którykolwiek z następujących leków: 

• niektóre leki przeciwdepresyjne (selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny, selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny i noradrenaliny, trójpierścieniowe lub czteropierścieniowe leki przeciwdepresyjne);

• cyprofloksacynę – antybiotyk stosowany w zakażeniach; 

• dekstrometorfan – lek przeciwkaszlowy;

• sympatykomimetyki takie, jak wchodzące w skład kropli do oczu, leki zmniejszające przekrwienie błony śluzowej podawane do nosa i doustnie oraz leki przeciw przeziębieniu zawierające efedrynę lub pseudoefedrynę.

Należy unikać jednoczesnego stosowania leku Asanix z lekami przeciwdepresyjnymi zawierającymi fluoksetynę lub fluwoksaminę.

Stosowanie leku Asanix można rozpocząć po upływie co najmniej 5 tygodni od zaprzestania podawania fluoksetyny. Stosowanie fluoksetyny lub fluwoksaminy można rozpocząć po upływie co najmniej 14 dni od zaprzestania przyjmowania leku Asanix. Należy również powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o paleniu tytoniu lub zamiarze zaprzestania palenia tytoniu. Palenie tytoniu może zmniejszyć ilość leku Asanix we krwi.

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią. W przypadku wystąpienia któregokolwiek z poniższych objawów należy natychmiast skontaktować się z lekarzem. Pacjent może wymagać pilnej porady medycznej lub leczenia: 

• jeśli wystąpią u niego nietypowe zachowania, takie jak natręctwa, obsesyjne myśli, uzależnienie od hazardu, niepohamowane robienie zakupów lub wydawanie pieniędzy, impulsywne zachowania, nadmierny popęd seksualny lub nasilone myśli o seksie

• jeśli widzi lub słyszy rzeczy, których nie ma (omamy). 

• jeśli jednocześnie wystąpią któreś z następujących objawów: omamy, gorączka, niepokój ruchowy, drżenie i pocenie się (zespół serotoninowy). 

• jeśli zauważy podejrzane zmiany skórne, ponieważ u pacjentów z chorobą Parkinsona występuje zwiększone ryzyko raka skóry (nie tylko czerniaka).

Inne działania niepożądane.

Bardzo często (mogą wystąpić u więcej niż 1 na 10 osób):

• nieprawidłowe ruchy ciała (dyskinezy), 

• ból głowy.

Często (mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 10 osób):

• bóle brzucha, 

• upadek, 

• alergia, 

• gorączka, 

• grypa,

• złe samopoczucie (osłabienie), 

• ból szyi,

• ból w klatce piersiowej (dławica piersiowa), 

• obniżenie ciśnienia krwi podczas wstawania z objawami przypominającymi zawroty głowy (niedociśnienie ortostatyczne), 

• zmniejszone łaknienie (zmniejszony apetyt), 

• zaparcia,

• suchość w jamie ustnej,

• nudności i wymioty, 

• wzdęcia z oddawaniem gazów, 

• nieprawidłowe wyniki badania krwi (leukopenia),

• bóle stawów, 

• bóle mięśniowo-szkieletowe (bóle mięśniowo-kostne), 

• zapalenie stawów, 

• drętwienie i osłabienie mięśni ręki (zespół cieśni nadgarstka), 

• zmniejszenie masy ciała, 

• nietypowe sny,

• utrudniona koordynacja grup mięśni (zaburzenia równowagi),

• depresja,

• zawroty głowy, 

• przedłużające się napięcie mięśni (dystonia), 

• wyciek z nosa (katar, nieżyt nosa), 

• podrażnienie skóry (zapalenie skóry),

• wysypka, 

• przekrwienie oczu (zapalenie spojówek),

• nagłe parcie na mocz.

Niezbyt często (mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 100 osób):

• udar mózgu, 

• zawał mięśnia sercowego, 

• wysypka w postaci pęcherzyków (wysypka pęcherzykowo-pęcherzowa).

Nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych):

• podwyższone ciśnienie krwi, 

• nadmierna senność, 

• nagłe zasypianie.

Zgłaszanie działań niepożądanych

Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Działania niepożądane można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych

Al. Jerozolimskie 181C

02-222 Warszawa

Tel.: + 48 22 49 21 301 Faks: + 48 22 49 21 309

e-mail: ndl@urpl.gov.pl

Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.

Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat bezpieczeństwa stosowania leku.